Ο πρώτος εμβολιασμός γίνεται στην ηλικία των 45 ημερών μιας και μέχρι την 43η ημέρα υπάρχουν στο αίμα τα αντισώματα της μητέρας. Το πρώτο εμβόλιο αφορά στον τύφο(πάρβο εντερίτιδα).Στη συνέχεια όταν το σκυλάκι γίνει 60 ημερών γίνεται ο πρώτος πολλαπλός εμβολιασμός που περιλαμβάνει τα στελέχη Πάρβο-εντερίτιδας (τύφος) , Carre (morva) , Λεπτοσπείρωση , Λοιμώδης ηπατίτιδα.

Ο δεύτερος μεγάλος εμβολιασμός γίνεται 21 ημέρες μετά εώς το μέγιστο 30 ημέρες και περιλαμβάνει τα ίδια στελέχη.Ο τελευταίος εμβολιασμός απο την σειρά των βασικών εμβολίων είναι επίσης 21-30 ημέρες μετα τον δεύτερο με την διαφορά οτι κάνουμε ταυτόχρονα και το αντιλυσσικό εμβόλιο.

Δύο εβδομάδες μετά και τον τελευταίο εμβολιασμό το σκυλάκι μας είναι πλήρως προστατευμένο. Είναι σημαντικό όμως να μην περιμένουμε μέχρι και το τελευταίο εμβόλιο για να κυκλοφορήσουμε εξω το σκυλάκι μας αλλά αντιθέτως να το φέρνουμε συνεχώς σε επαφή με αλλα εμβολιασμένα πάντα σκυλάκια-γατάκια αλλά και ανθρώπους και μικρά παιδιά ώστε να κοινωνικοποιηθεί σωστά!Η περίοδος κοινωνικοποίησης είναι μεταξύ 2-4 μηνών!

Σαν έξτρα αλλά πολύ σημαντικοί εμβολιασμοί κρίνονται αυτοί της Λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας (kc ενδορρινικο ή pneumodog ενέσιμο υποδορίως) μιας και τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται μεγάλη έξαρση της νόσου που προκαλλεί πολύ έντονο βήχα και πιθανώς πνευμονία.

Τέλος εξαιρετικά σημαντικός είναι και ο εμβολιασμός για την Λεισμανίωση μιας και με την συμπληρωματική χρήση εντομοαπωθητικής αμπούλας και λουριού ουσιαστικά εκμηδενίζουμε τις πιθανότητες για το σκυλάκι μας να ασθενήσει με την μεγαλύτερη μάστιγα της Μεσογείου(καλα-αζαρ)!

Αν το σκυλάκι που πήραμε είναι πάνω απο 4 μηνών και ανεμβολίαστο τότε υποχρεωτικά κάνουμε ένα πολλαπλό εμβολιασμό τον οποίο και επαναλαμβάνουμε μετά απο 21-30 ημέρες προσθέτοντας και το αντιλυσσικό.

Στην συνέχεια τα εμβόλια γίνονται μία φορά τον χρόνο εφόρου ζωής εκτός και κριθεί απαραίτητο για κάποιο παθολογικό λόγο να παραληφθούν (ιδίως σε πολύ μεγάλη ηλικία).

1.Σοκολάτα: Μπορεί να είναι γευστικότατη και να σας δίνει ενέργεια αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για το σκυλάκι σας. Η σοκολάτα περιέχει καφεΐνη και θεοβρωμίνη που πολύ γρήγορα μπορούν να του προκαλέσουν αδιαθεσία ( εμετός, διάρροια κ.α.).

2.Ροφήματα: Προτιμήστε να το δροσίζετε μόνο με νεράκι καθώς ροφήματα όπως το τσάι, ο καφές, η σόδα και τα αναψυκτικά θα το αναστατώσουν! Ένα μπολ με δροσερό νερό θα το ικανοποιήσει απόλυτα.

3.Ζύμη από ψωμί: Αν συνηθίζετε να ζυμώνετε το δικό σας σπιτικό ψωμί πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικές με την καθαριότητα. Ένα κομματάκι ωμής ζύμης που πιθανότατα μπορεί να δοκιμάσει το σκυλάκι σας από το πάτωμα, θα του δημιουργήσει έντονες ενοχλήσεις στην κοιλιά του.

4.Κόκαλα: Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι το ροκάνισμά τους αποτελεί την αγαπημένη του συνήθεια, απλά δείξτε κάποια προσοχή. Κρατήστε τα κόκαλα (και ειδικά αυτά του κοτόπουλου) μακριά από αυτό, καθώς είναι επικίνδυνο να πνιγεί. Μπορεί επίσης, κάποιο κομματάκι να σπάσει και να του δημιουργήσει εσωτερική αιμορραγία.

5.Αλκοόλ: Δείξτε ιδιαίτερη προσοχή, όταν στο χώρο κυκλοφορούν οινοπνευματώδη ποτά. Ο μικρός σας φίλος μπορεί άθελά του να δοκιμάσει μία μικρή ποσότητα αλκοόλ που έπεσε στο πάτωμα και αργά ή γρήγορα να χάσει την όρεξή του!

Υπερευαισθησία στην βακτηριδιακή πλάκα που σχηματίζεται σε συνδιασμό με την εναπόθεση αλάτων στα δόντια.Τα αντισώματα που είναι υπεύθυνα για την άμυνα του οργανισμού συγκεντρώνονται σε μεγαλους πλυθησμούς στα ούλα γύρω από τα δόντια προκαλώντας αυτά τα ίδια μια πολύ σοβαρή φλεγμονή. Επίσης η αντίδραση του οργανισμού σε τσιμπήματα απο ψύλλους ή σε κάποια στοιχεία της τροφής μπορει να προκαλέσει την ίδια αντίδραση από πλευράς οργανισμού και να σχηματιστεί εωσινοφιλικό κοκκίωμα.

Δεύτερη σημαντική αιτία ειναι η ανοσοκαταστολή! Αυτή προκαλείται όταν η άμυνα του οργανισμού της γάτας είναι πεσμένη κάτι το οποίο προκαλείται κυρίως μετά απο μόλυνση αυτής με τον Ιό της Λευχαιμίας(FeLV) και του ΑΙDS(FIV).

Tέλος μεγάλο ρόλο παίζουν και οι λοιμώξεις απο Ιούς ή Βακτήρια. Ο καλυκοιός της γάτας σύμφωνα με πολλές μελέτες παίζει μεγάλο ρόλο στην εμφάνιση της νόσου, όπως και η FIP(περιτονίτιδα) και τέλος η Bartonella Henselae.

Kάποιοι ερευνητές μιλούν για προδιάθεση της γάτας Siam στη νόσο αυτή ενώ οι περισσότεροι συμφωνούν ότι πρόκειται για ασθένεια που απασχολεί κυρίως τις οικόσιτες κοντότριχες γάτες. Επίσης ανοσοκατεσταλμένες γάτες εμφανίζουν μεγάλη προδιάθεση στη χρόνια μορφή της νόσου. Η στοματίτιδα μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε πολύ νεαρή ηλικία 3-5 μηνών στο διάστημα της αλλαγής των δοντιών και να επιδεινωθεί αρκετά στην ηλικία των 9 μηνών.

Τα σημαντικότερα συμπτώματα είναι ο ΠΟΝΟΣ ο οποίος δυστυχώς ειναι πολύ έντονος, η ανορεξία, κατάπτωση, επιθετικότητα, πολύ έντονη σιελλόροια, έντονη επιθυμιά για λήψη τροφής αλλά στέκονται επάνω από το πιάτο τους και φοβούνται να αγγίξουν την τροφή ή με την πρώτη μπουκιά ουρλιάζουν και τρέχουν μακρυά. Ακόμα και πλήρης αδυναμία λήψης τροφής που οδηγεί στο θάνατο μπορεί να εμφανιστεί,επίσης τα ούλα αιμορραγούν πολύ εύκολα,η αναπνοή είναι δύσοσμη και σταματούν να περιποιούνται τον εαυτό τους.

Η διάγνωση βασίζεται στην κλινική εξέταση,στο ιστορικό,στην εντόπιση υπό γενικής αναισθησίας πλήθους ελκών και φλεγμονής στην στοματική κοιλότητα αλλά και ακτινολογικά και τέλος με βιοψία.

Η θεραπεία είναι δύσκολη και απαιτεί συνδιασμό μέτρων:
Τακτικοί οδοντιατρικοί καθαρισμοί και στίλβωση με συσκευές υπερήχων σε κτηνιατρεία.
Φθορίωση
Καθημερινό βούρτσισμα απο τον ιδιοκτήτη με ειδικές οδοντόκρεμες και οδοντόβουρτσες. Ψεκασμούς με σπρέυ χλωρεξιδίνης ή τοποθέτηση ειδικού υγρού στο νερό της γάτας καθημερινά. Ειδική τροφή Dental. Εξαγωγές δοντιών (πολλές φορές πρέπει να βγουν όλα τα δόντια για να μην πονά άλλο η γάτα). Συμπληρώματα διατροφής και βιταμινών διότι αυτά τα ζωάκια συνήθως υποσιτίζονται.

Στα βασικά εμβόλια περιλαμβάνονται αυτά της Πανλευκοπενίας,του καλυκοιού και ερπητοιού και το αντιλυσσικό. Τα εμβόλια αυτά ξεκινούν στην ηλικία των 2 μηνών και γίνονται 2 ακόμα επαναληπτικές δοσεις με 21 ημέρες καθυστέρηση ανάμεσα τους,εκτός απο τον αντιλυσσικό εμβολιασμό που γίνεται μία φορά μόνο σε ηλικία άνω των 3 μηνών.

Οι εμβολιασμοί αυτοί καλύπτουν τη γάτα μας για ένα χρόνο οπότε και πρέπει να γίνεται ο επαναληπτικός ετήσιος εμβολιασμός.

Στους εξτρά εμβολιασμούς συγκαταλλέγεται αυτός για τον ιό της Λευχαιμίας που γίνεται ή όχι ανάλογα με το life style της γατούλας μας. Σε ένα ζωάκι που δεν βγαινει από το διαμέρισμα δεν είναι απαραίτητο να γίνει, αλλά σε γατάκι που βγαίνει στο δρόμο ή σε πάρκο, χωριό κλπ επιβάλλεται μιάς και είναι ιός που μεταδίδεται με δαγκώματα ιδίως την περίοδο του ζευγαρώματος.

Τέλος έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια ένα εμβόλιο για τα δερματόφυτα (μύκητες) το οποίο δουλεύει κυρίως θεραπευτικά άν το ζωάκι μας κολλήσει απο κάποιο άλλο ή εστω και αν το εμφανίσει από μόνο του. Γίνεται σε δύο δόσεις με απόσταση μεταξύ τους ενα μήνα.

Το μεγαλύτερο λάθος είναι να αφήνουμε την γατούλα μας ανεμβολίαστη θεωρώντας πως δεν κινδυνεύει επειδή ζει μέσα στο σπίτι, κάτι που δεν ισχύει διότι εμείς μεταφέρουμε μικρόβια και ιούς καθημερινά με τα ρούχα και τα παπούτσια μας στο σπίτι εκθέτοντας το ζωάκι μας στους ξένους μικροοργανισμούς!

Οι εμβολιασμοί γίνονται όπως και στο σκύλο στην περιοχή του αυχένα ραχιαία εκτός απο το αντιλυσσικό που σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιεύσεις καλό είναι να γίνεται στην υποδόρια κοιλιακή χώρα ή έστω στην υποδόρια χώρα στο οπίσθιο δεξί άκρο.

1. Τι είναι η ηλεκτρονική Σήμανση;

Είναι μια μέθοδος ηλεκτρονικής Σήμανσης και Καταγραφής των ζώων.

2. Γιατί πρέπει να σημαίνονται και καταγράφονται τα ζώα;

α) Για να τα επιστρέψουμε στον ιδιοκτήτη τους, αν χαθούν.
β) Για να εξαλείψουμε τις κλοπές. γ) Για να μειώσουμε τα εγκαταλελειμένα και παρατημένα ζώα. δ) Για να περιορίσουμε το πρόβλημα των αδεσπότων. ε) Για να παρακολουθήσουμε την μέχρι τώρα ανεξέλεγκτη διακίνηση ζώων.

3. Δε μπορώ να το σημάνω με άλλους τρόπους;

Είναι σχεδόν ανώδυνη μέθοδος, δεν απαιτεί αναισθησία, είναι μόνιμη, δεν αλλοιώνεται και είναι η μοναδική αξιόπιστη και εφαρμόσιμη διεθνώς.

4. Πώς γίνεται;

Γίνεται από τον κτηνίατρό σας με έναν τρόπο που μοιάζει με το συνήθη εμβολιασμό. Με τη βοήθεια συσκευής που θυμίζει σύριγγα τοποθετείται κάτω από το δέρμα του ζώου σας ( υποδόρια), μια μικροσκοπική ηλεκτρονική κάψουλα.

5. Σε ποιό σημείο του ζώου τοποθετείται;

Το καταληλότερο σημείο είναι το αριστερό μέρος του τραχήλου, έμπροσθεν της αντίστοιχης ωμοπλάτης.

6. Μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στο ζώο μου;

Αν ακολουθηθούν οι οδηγίες και οι στοιχειωδεις κανόνες ασηψίας τα πιθανά προβλήματα μηδενίζονται. Οι μικροσκοπικές κάψουλες είναι φτιαγμένες από υλικό που δεν προκαλεί αντίδραση στον οργανισμό.

7. Μπορεί η καψουλα να φύγει από τη θέση της;

Υπάρχουν λίγες αναφορές διεθνώς για πιθανή μετακίνηση του microchip σε άλλο σημείο του σώματος.

8. Αν το ζώο μου έχει ήδη σημανθεί με άλλο τρόπο, πρέπει να του κάνω και ηλεκτρονική σήμανση;

Κανένας άλλος τρόπος δεν αναγνωρίζεται από την Ελληνική νομοθεσία. Συνεπώς στο ζώο πρέπει να τοποθετηθεί και microchip.

9. Αν το ζώο έχει ήδη σημανθεί σε άλλη χώρα;

α) Ο κτηνίατρος θα επιβεβαιώσει την καταγραφή με το ειδικό μηχάνημα ( scanner – reader) που διαθέτει.

β) Θα αποστείλει το συγκεκριμένο αριθμό στη τρέχουσα ελληνική τράπεζα δεδομένων

γ) Μπορεί, με τη σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη και ειδικότερα αν δεν ανιχνεύεται η προηγούμενη κάψουλα, να επανασημάνει το ζώο για μεγαλύτερη ασφάλεια.

10. Από πότε τίθεται σε ισχύ η συγκεκριμένη νομοθεσία και σε πόσο χρόνο πρέπι να έχω σημάνει το ζώο μου;

Η νομοθεσία είναι ΗΔΗ σε ισχύ (Νοέμβριος 2003) και προβλέπει περιθώριο εφαρμογής 6 μηνών. Πλέον έχουμε στην διάθεση μας και τσιπ εξαιρετικά μικρού μεγέθους κατάλληλα για γατάκια αλλά και πολύ μικρόσωμα σκυλάκια.

11.Το κόστος κυμαίνεται στα 30-40 ευρώ ανά τσιπ (μαζί με τα παράβολα για την εγγραφή του ζώου στο μητρώο,βεβαίως γίνονται ακόμα καλύτερες τιμές για την καταγραφή περισσοτέρων του ενός ζώου στην ίδια επίσκεψη από κάθε κτηνίατρο. Ολα όμως τα ζώα μπορούν και πρέπει να σημαίνονται και καταγράφονται για να εκμεταλλευτούμε πλήρως τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η τεχνολογία αυτή. Έχουμε υπάρξει αρκετές φορές μάρτυρες έντονης διαμάχης μεταξύ ανθρώπων που έχασαν τον σκύλο ή την γάτα τους και ανθρώπων που βρήκαν τα ζώα αυτά και θέλησαν να τα κρατήσουν. Αν δεν έχει τοποθετηθεί microchip τότε δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς οτι το ζώο ανηκε σε αυτόν πριν την απώλεια,ιδίως αν ο νέος ιδιοκτήτης τοποθετήσει άμεσα την ηλεκτρονική ταυτότητα τότε πλέον το ζώο είναι και επίσημα ιδιοκτησίας του.

Το κόστος για μή σήμανση ανέρχεται στα 300 ευρώ ανά ζώο,το κόστος της απώλειας όμως του καλύτερου σου φίλου ειναι ανεκτίμητο...!